-
Notifications
You must be signed in to change notification settings - Fork 0
/
program.jl
249 lines (221 loc) · 7.71 KB
/
program.jl
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
241
242
243
244
245
246
247
248
249
# Maksymilian Polarczyk 300791
# Pracownia z Analizy Numerycznej(M)
# zadania P2.13
using Printf
using Plots;
# P2D to wykorzystywana przeze mnie forma przechowywania punktów 2D w postaci macierzy nx2 o pierwszej kolumnie x.
# Iloraz różnicowy -funkcja licząca kolejne współczynniki. Ostatni wyraz to szukany iloraz.
# Zakładam brak wielokrotnych punktów xs (1pierwszej kolumny P2D)
function _diff(P2D)
b, n = Array(P2D[:, 2]), length(P2D[:, 1])
for i = 2:n
for j = n:-1:i
b[j] = (b[j] - b[j-1])/(P2D[j, 1] - P2D[j-i+1, 1])
end
end
return b
end
# Zwraca wartość ilorazu.
function diff(P2D)
last(_diff(P2D))
end
function interp_newton(P2D)
return function(x)
# kolejne wartości ilorazu róznicowego są współczynnikami wielomianu interpolacyjnego
b, n = _diff(P2D), length(P2D[:, 1])-1
sum, p = b[1], 1
for i in 1:n
p *= (x - P2D[i, 1])
sum += b[i+1]*p
end
sum
# a, b, n = P2D[:, 1], _diff(P2D), length(P2D[:, 1])
# polynomial = 0
# for i in 1:n
# polynomial += b[i]*polynomial*poly([a[i]])
# end
# polynomial(x)
end
end
##################################################################################################################################
# zwraca kopię tablicy punktów o wielkości a*k+m, gdzie k należy do całkowitych,
# kopiując ostatni punkt odpowiednią ilość razy
function _P2D_fixlength(P2D, a, m)
lacking = a-((length(P2D[:, 1]) - m)%a)
if lacking == 0
return Array(P2D)
else
_P2D = Array(P2D)
for i in 1:lacking
_P2D = vcat(_P2D, reshape(P2D[length(P2D[:, 1]), :], (1, :)))
end
return _P2D
end
end
##################################################################################################################################
# https://www.cs.helsinki.fi/group/goa/mallinnus/curves/curves.html
# P = a₂t²+a₁t¹+a₀ gdzie a to wektory, t to parametr[0:1]
# kwadratowa krzywa sklejana
function interp_qubic_param_spline(P2D)
# każdy kawałek przybliżany jest trzema punktami. Potrzeba 2k+1 punktów
P2D_2k1 = _P2D_fixlength(P2D, 2, 1)
# zwracana funkcja przyjmuje t z zakresu
# dla n punktów (x_1, x_2, ..., x_n) jest n-1 zakresów dla funkcji parametrycznej
# t z zakresu t:[1..n]
return function(t)
p = []
if t == 1
t = 0
p = P2D[1:3, :]
else
p = P2D[2*(ceil(Int, (t-1)/2))-1:2*(ceil(Int, (t-1)/2))+1, :]
t = (t - 1 - 2*((ceil(Int, (t-1)/2))-1))/2
end
if t == 0
p[1, :]
elseif t == 1
p[3, :]
else
a = [p[1, :], 0, 0]
a[3] = ((p[2, :]-p[1, :])-t*(p[3, :]-p[1, :]))/(t*(t-1))
a[2] = p[3, :]-p[1, :] - a[3]
(a[3]*t + a[2])*t + a[1] # prosty schemat Hornera
end
end
end
##################################################################################################################################
#Wzór funkcji sklejanej
function _spline_equation(x,P2D,h,M)
n = length(P2D[:, 1])-1
#Wybor przedzialu dla wzoru
k = 1
for i in 1:n
if x <= P2D[i+1, 1]
k = i
break
end
end
# zgodnie ze wzorem
res = (M[k] * (P2D[k+1, 1] - x)^3 + M[k+1] * ((x-P2D[k, 1])^3))/6
res += (P2D[k, 2] - M[k]*(h[k+1]^2)/6) * (P2D[k+1, 1] - x)
res += (P2D[k+1, 2] - M[k+1] * (h[k+1]^2)/6) * (x-P2D[k, 1])
return res * (1 / h[k+1])
end
# macierz drugich pochodnych funkcji sklejanej
function _spline_M_derivatives(P2D)
n = length(P2D[:, 1])-1
#############
# d[k]: ilorazy różnicowe
d=zeros(n+1)
for k in 1 : (n-1)
d[k+1] = 6 * diff(P2D[k:k+2, :])
end
#############
h = zeros(n+1)
for k in 1:n
h[k+1] = P2D[k+1, 1]-P2D[k, 1]
end
#############
lambda = zeros(n+1)
for k in 0:(n-1)
lambda[k+1] = h[k+1] / (h[k+1]+h[k+1+1])
end
#############
# M[k]: druga pochodna
M, q, p, u=zeros(n+1),zeros(n+1),zeros(n+1), zeros(n+1)
for k in 1:(n-1)
p[k+1] = lambda[k+1] * q[k] + 2
q[k+1] = (lambda[k+1] - 1) / p[k+1]
u[k+1] = (d[k+1] - lambda[k+1] * u[k]) / p[k+1]
end
#############
M[n]=u[n]
for k in (n-2):-1:1
M[k+1]=u[k+1] + q[k+1] *M[k+2]
end
return (h,M)
end
# zwraca naturalną funkcję sklejanoą 3 stopnia
function _interp_spline(P2D)
h, M = _spline_M_derivatives(P2D)
return x -> _spline_equation(x, P2D, h, M)
end
##################################################################################################################################
# macierz pochodnych dla parametrycznych funkcji sklejanych, liczenie dwóch funkcji naraz
# ts: tablica wartości parametru t (funkcje fx(t) i fy(t) interpolowane w tym samym czasie, bo te same węzły)
function _spline_M_derivatives_2(P2D,ts)
n = length(P2D[:, 1])-1
#############
# d[k]: ilorazy różnicowe x i y
d = zeros((n+1,n+1))
for k in 1 : (n-1)
d[k+1, 1] = 6 * diff( hcat(ts[k:k+2], P2D[k:k+2, 1]))
d[k+1, 2] = 6 * diff( hcat(ts[k:k+2], P2D[k:k+2, 2]))
end
#############
h = zeros(n+1)
for k in 1:n
h[k+1] = ts[k+1]-ts[k]
end
#############
lambda = zeros(n+1)
for k in 0:(n-1)
lambda[k+1] = h[k+1] / (h[k+1]+h[k+2])
end
#############
# M[k]: druga pochodna
q, p = zeros(n+1), zeros(n+1)
u, M = zeros((n+1, n+1)), zeros((n+1, n+1))
for k in 1:(n-1)
p[k+1] = lambda[k+1] * q[k] + 2
q[k+1] = (lambda[k+1] - 1) / p[k+1]
u[k+1] = (d[k+1] - lambda[k+1] .* u[k]) / p[k+1]
end
#############
M[n]=u[n]
for k in (n-2):-1:1
M[k+1]=u[k+1] + q[k+1] .* M[k+2]
end
return (h,M)
end
# zwraca parę tablicę wartości dla funkcji parametrycznych interpolujących kształt zadany przez tablicę P2D
# przybliżanie za pomocą 5000 równoodległych punktów na krzywej parametrycznej.
function splain_param_interp_P2D(P2D)
n = length(P2D[:, 1])
fx = _interp_spline(hcat([1:n;],P2D[:, 1]))
fy = _interp_spline(hcat([1:n;],P2D[:, 2]))
points = [range(1, stop=n, length=5000);]
return (map(fx,points), map(fy,points))
end
# zwraca tuple (fx, fy) wzorów parametrycznych funkcji sklejanych
function _interpSplineParam(P2D,ts)
h,M = _spline_M_derivatives_2(P2D,ts)
return (x->_spline_equation(x, hcat(ts, P2D[:, 1]), h, M[:, 1]),
y->_spline_equation(y, hcat(ts, P2D[:, 2]), h, M[:, 2]))
end
function make_param_curve(fx,fy,ts,xss, mytitle)
xs, ys= map(fx,ts), map(fy,ts)
SplineX,SplineY = _interpSplineParam(hcat(xs, ys),ts)
# Krzywa parametryczna
shape = begin
plot(map(SplineX, xss), map(SplineY, xss), label = "sklejana", line=(0.8, [:blue]))
plot!(map(fx,xss), map(fy,xss), label="parametryczna", line=(0.8, [:orange]), title="wykres")
end
# Funkcje błędow i ich wykres
err = begin
plot(xss, map(t->abs(SplineX(t) - fx(t)), xss), label = "|Sx(t) - fx(t)|", line=(0.8, [:blue]))
plot!(xss, map(t->abs(SplineY(t) - fy(t)), xss), label = "|Sy(t) - fy(t)|", line=(0.8, [:orange]), title="błąd")
end
# norma jako max
norm = reduce(max, (map(t->sqrt((fx(t) - SplineX(t))^2 + (fy(t) - SplineY(t))^2), xss)))
return (plot(shape, err, layout = (1, 2), size=(900, 300)),
norm)
end
function plot_shape_interpolate(P2D)
xs, ys = splain_param_interp_P2D(P2D)
curve = begin
scatter(markersize=2, markercolor=:blue, markerstrokealpha=0,P2D[:, 1], P2D[:, 2], label="dane")
plot!(xs, ys, size=(900, 300), aspect_ratio=:equal, label="funkcja sklejana", title="funkcja")
end
plot(curve, layout=(1, 2))
end